İsmail Buzcular ile sözlü tarih görüşmesi

Abstract

İsmail Buzcular 1928’de Maksem’de doğar. Babası buz satarak geçimini sağlar.Saraya her hafta 30 yük buz götürmek şartıyla buzculuk hakkı ailelerine verilir. Bu hak satılamaz, devredilemez; erkek evlattan erkek evlada geçer. Sülalede erkek evlat kalmazsa söz konusu hak hazineye intikal eder. Buzlar dağdan at ve katırlarla gelir. Maksem’de Pınarbaşı Caddesi’nde Buzcu Çıkmazı’nda oturur. Komşularından, komşularının mesleklerinden bahseder. Evlerinin bahçesinin bir köşesinde atlar dinlenir, bir tarafında da komşular akşam çayına gelir. İsmail Buzcular, Mecidiye Okulu’nda, ardından ortaokulu 2. Ortaokul’da okur. Erkek Lisesi’ni bitirir. Askerlikten sonra Türk Ticaret Bankası’nda çalışmaya başlar. Daha sonra bir müddet Rekor Dokuma Fabrikası’nda çalışır. Koza Han’da bir dükkan kiralar ve suni ipek ticaretine başlar. Düğünlerde kız istemeye gidilir. Cenazelerde komşular cenaze evine bir hafta boyunca yemek götürür. Hıdırellez’de sabah erkenden kalkılır, Gökdere’ye gidilir. Hacıdan gelenler hep birlikte karşılanır. Futbol oynamayı çok sevmesinin de etkisiyle Hisar’da Pınarspor adında bir kulüp kurarlar. 1975 senesinde kulüp yöneticisi olur, bir müddet devam eder. Bursaspor’un kurulması için başka kulüplerle birlikte bu kulüpte kapanır. Eskiden gaz lambasıyla yaşanan dönemleri anlatır. Katırcılarla Uludağ'a çıkıp buz nasıl kesilir öğrenir. Daha sonraları spor olsun diye dağa çıkmaya başlar. Evlerindeki gramofondan ve gramofonun varlık ifadesi olmasından bahseder. Otomobillerden önce piliçka isimli atlı arabalar vardır. Annesi eski mekteplerde kalfalık yapar. Gazi Abdurrahman’ın soyundan geldiklerini 1844’te Hünkar Köşkü’nü açmaya gelen Sultan Abdülmecit'in söylediğini aktarıp dedelerinin hikayelerini ardından da Yunan işgali sırasında yaşananları anlatır. Ramazan gecelerinde Ulucami’ye, Yeşil’e giderler. Nüfus cüzdanlarında kendisi de dahil erkeklerde bey, hanımlarda hanım yazdığını söyler.