Yurdanur Kavlak ile sözlü tarih görüşmesi

Abstract

1945 yılında Bursa’da doğan Yurdanur Kavlak, baba tarafından Yugoslavya anne tarafından ise Dağıstan göçmeni olduğunu söyler. Mahalle sakinleri genelde esnaf ağırlıklıdır. Ahşap evlerin istimlakından sonra apartmanların inşasıyla mahallenin görünümünün bozulduğunu dile getirir. Daha sonra çocukluk anılarından detaylıca bahseder. Eskiden, mahallenin tüm çocukları Meydancık Cami’sinde Kuran öğrenmeye giderler. Çocukken unutamadığı anılardan birinin Cumhuriyet Bayramları olduğunu dile getiren Kavlak, bayramın tüm mahalleliyle coşkuyla kutlandığını söyler. Dini bayramlarda ise çocuklara yeni kıyafetler alınır, Pınarbaşı’nda kurulan bayram yerinde harçlıklar harcanır. Mahallede pazar yoktur, sadece Pazartesi ve Perşembe günleri Tarihi Belediye binasının alt tarafında pazar kurulur, mahalleli alışverişini buradan yapar. Mahalleli esnaflarından detaylıca bahseden Kavlak, seyyar gazetecilerin mahallede gazete sattıklarını aktartır. 1960’lı yıllardan itibaren pek çok eve buzdolabı ve radyo alınır. Mahallenin hanımları pek fazla dışarı çıkmaz, sadece çocuklarını büyütmekle uğraşır. Kadınların sosyal hayatının 1964 yılından itibaren başladığını dile getirir. Hemen hemen her mahallede yazlık sinemalar vardır. Bu sinemalara bütün aile gider. Ayrıca Kültürparta’ki gazinolarda Çarşamba günleri hanımlar matinesi olur, akrabalar ve komşular birlikte eğlenceye giderler. Evlilikler genelde görücü usulü olur. Nişan törenleri kadınlar arasında yapılır. Erkek tarafı nişan bohçası, baklava ve yağlı kurabiye tepsilerini kırmızı jelatin kağıtlara bağlayıp ellerinde taşıyarak kız evine gider. O zamanlar Çekirge bölgesi hariç her yere yürüyerek gidilir. Nikah belediye salonunda yapılır, Cuma günü çeyiz asma ile başlayan dört günlük düğün törenleri Pazar gelin alma, Pazartesi ise paça ile son bulur. Maddi durumu iyi olanlar çalgıcı Mürvet takımını tutar. Kavlak, kızların ilkokuldan sonra tahsil hayatına devam etmeye başlamasıyla düğün yerine evlilik törenlerinin nikah salonlarında yapılmaya başladığını dile getirir. 1970’li yıllardan itibaren klasik ev düğünlerinin yerini salon düğünleri alır.