Eğitim tarihi araştırmalarında sözlü tarih yaklaşımı ve sözlü tarihte bir öğretmen:Hayrettin Uysal

Abstract

Bu çalışmada, eğitim tarihi araştırmalarında sözlü tarihin önemini ve etkin kullanımını vurgulamak amaçlanmıştır. Sözlü tarih, yeni bir yöntem olmakla birlikte, tarihin yeni bir biçimi olarak da algılanabilir. Bu çalışmada sözlü tarih, eğitim tarihi araştırmalarında kullanılmak üzere kuramsal olarak incelenmiş ve sözlü tarihte bir öğretmenin anılarına yer verilmiştir. Sözlü tarih, özellikle yakın geçmişin incelenmesinde ve eğitim tarihinin tartışmalı konularında, alana yeni bir zenginlik getirmektedir. Örneğin yakın geçmişin araştırma konularından biri 'Köy Enstitüleri'dir. Bu çalışmada Köy Enstitüsü mezunu bir öğretmenin anlatılarına yer verilerek sözlü tarih yaklaşımı örneklendirilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda, yakın geçmişin eğitim-öğretim olgu ve olaylarını araştırmada, sözlü tarih yaklaşımının etkin bir yöntem olarak kullanılabileceği görülmüştür.

The aim of presenting this research is that emphasizing on the importance of oral history approach and using it effectively at history of education researches. Even though oral history is a new method, it can be thought as a new form of history. In this study oral history is examined by the memories of a teacher as a theoretical method. Oral history brings a new opulence for the controversial area and especially scrutinizing close past research issues in history of education. For instance, one of the research issues of the close past is the 'Village Institutes'. In this study, the oral history approach has been attempted as a sample by using the narrations of a teacher who was graduated from a Village Institute. As a result, we supposed to be that 'oral history approach is an effective way for studying on education-instruction facts and events of the close past'.