| Özet | 1960 'larda işçi anlaşmaları ve daha sonra çeşitli göç dalgalarıyla Türkiye'den Avrupa'ya yoğun bir göç yaşandı. Ancak Türkiye'de, Avrupa'dakİ Türk göçmenler üzerine yayınlanan çalışmalar Almanya dışındaki coğrafyalara ilgisiz kaldı. Bu derleme, Avrupa'dakİ en büyük ikinci Türk göçmen nüfusu barındıran ülke olarak kabul edilen Fransa'daki göçmenlik deneyimlerini konu alan yazılardan oluşuyor. Fransa'da, hakim cumhuriyetçi ve laik entegrasyon modeli çerçevesinde gelişen tartışmalar, Anglosakson liberal çokkültürlülük modelinden farklı bir anlayışa dayanmaktadır. Son yıllarda, bu iki model arasındaki ayrım giderek bulanıklaşsa da, Fransa hala entegrasyon modelini açıkça benimseyen bir ülke olarak, devlet-göçmen ilişkileri açısından dikkate değer bir konumdadır. Kitapta yer alan makaleler, Avrupa'nın göç ve göçmenlik meselelerine yaklaşımının sertleştiği bir dönemde, Fransa'daki Türk göçmenlerin "entegrasyona dirençli" oldukları iddiasını, göçmenlerin ve çocuklarının deneyimleri ile bunlara bağlı olarak gelişen toplumsallıklar üzerinden sorguluyor. Bu kitap, Türkiye'den Fransa'ya göçü toplumsal ve siyasi boyutlarıyla ele alan makalelerin yanısıra, Fransa'daki bazı göçmen derneklerinin temsilcileriyle yapılan söyleşilere de yer vererek, Fransa'daki Türklerin göçmenlik hallerini "entegrasyonun ötesinde" bir bakış açısıyla ele alıyor. | tr_TR |
