Basit öğe kaydını göster

Özkoçak, Vasfiye
Arcan, H. Esra
2019-08-24T09:10:45Z
2019-08-24T09:10:45Z
2008-08
http://hdl.handle.net/20.500.11834/3807
Bu görüşme, Suat Gezgin’in yürütücülüğünde, Veli Polat ve H. Esra Ercan’ın koordinatörlüğünde İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü’nün katkılarıyla Türkiye Sözlü Basın Tarihi Projesi Cilt I başlığı altında gerçekleştirilmiştir. Bu proje kapsamında yapılan görüşmelerin sayısı 15'tir.tr_TR
1923 yılında doğan Vasfiye Özkoçak’ın babası Bayburtlu annesi Sivaslıdır. Her ikisi de Orta Asya’dan Türkiye gelmiş ailelerdir. Dışarıdan gelmelerine rağmen kendilerini Türkiyeli olarak görmektedirler. Annesi Sivas’ta koleje giden iki Türk kızından biridir, babası askerdir. Kurtuluş Savaşı döneminde Çanakkale'de yaşarlar. Babası emekli olduktan sonra İstanbul’a gelirler. Liseyi İstanbul’da İnönü Kız Lisesi’nde okuyan Özkoçak, üniversitede Edebiyat Faküktesi’ne girer. 1950’de Coğrafya bölümünü bitirir, birkaç yıl hocalık yapar. Öğretmen olarak atanamayınca gazetecilik okumak ister. Küçüklüğünden beri babasına gazete okur, anneleri onları gazeteye saygılı yetiştirir. Gazetecilik Enstitüsü’nden 1952’de mezun olan Özkoçak, gazeteci hocaların enstitüde çok ilgi görmesinden bahseder. Gazeteciliğe istihbarat biriminde başlar. 1950’li, 1960’lı yıllarda kadın gazeteci sayısı oldukça azdır. Uzun süre erkek gazeteciler tarafından zor durumlarda bırakıldığını söyler, hiçbiriyle işbirliği yapamaz. Çeşitli yerlerde muhabirlik yapan Özkoçak, maarif, adliye, polis, parti, esnaf ve işçi muhabirliği yapar. Gazetecilikte gerçek manada mesleki dayanışmanın geç geliştiğini düşünen Özkoçak, erkeklerin alamadığı dosyaları almaya, bir süre sonra onlar tarafından kollanmaya ve sevilmeye başlar. Zamanla onların Vasfiye ablası olur. 1961 anayasasıyla birlikte gazetecilikte sendikalaşma başlar. Sendika idare heyetine de giren Özkoçak, idare heyeti başkanlığına kadar yükselir. Darbe dönemlerinde basının asker tarafından büyük baskı gördüğünü görüşündedir. Ailesinde askerler bulunsa da hiçbir zaman darbecilerden olmadığını söyleyen Özkoçak, bu zamanlarda doğru haber yapma açısından gazeteciliğin çok zor olduğunu düşünür. Kadın olduğu için zaman zaman erkeklerin giremediği yerlere girip haber çıkarır. Arkadaşlık ilişkilerinin haber bulma açısından faydalı olduğunu söyleyen Özkoçak, gazeteciliğe başladığında teknik imkan olarak ellerinde sadece kalem ve kağıt olduğunu söyler. 1993’te gazeteden emekli olur. Gazeteci olmayan gazete sahibiyle iletişim kurmanın zorluğundan da yakınır.tr_TR
Suat Gezgintr_TR
İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümütr_TR
text/plaintr_TR
turtr_TR
info:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
Sivas (Türkiye)tr_TR
Bayburt (Türkiye)tr_TR
Felek, Burhantr_TR
Yalman, Ahmet Emintr_TR
Babıalitr_TR
Başkurt, Cevat Fehmitr_TR
İpekçi, Abditr_TR
Cumhuriyet Gazetesitr_TR
Milliyet Gazetesitr_TR
Hürriyet Gazetesitr_TR
12 Mart Muhtırasıtr_TR
27 Mayıstr_TR
Doğan, Aydıntr_TR
Gazeteciliktr_TR
Vatan Gazetesitr_TR
Zile (Tokat, Türkiye)tr_TR
Vasfiye Özkoçak ile sözlü tarih görüşmesitr_TR
Görüşmetr_TR
1923, Tokat; T.C.; Kadın; Gazetecitr_TR
Gezgin, Suat. Türkiye sözlü basın tarihi cilt I. Veli Polat, H. Esra Arcan. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2016.tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

DosyalarBoyutBiçimGöster

Bu öğe ile ilişkili dosya yok.

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster