Doğudan göçün Denizli toplumsal yaşamındaki yansımaları

Abstract

Yedi Denizli aktörünün temsilcisi ile derinlemesine görüşme nitel araştırma yöntemi uygulamasına dayanan bu çalışmanın veri analizi, kodların tekrarlama sayısının karşılaştırmalı analizi ve görüşme yapılan kişilerin ifadeleri olacak şekilde iki temel kategoride ele alınmıştır. Bu bağlamda bu çalışmanın en anlamlı bulgularından biri de, göçmen çocuklarının yaşam mücadelesinde Denizlili çocukların seviyesine gelebilmek için hem kır hem de kent kültürünü kendi içinde sentezleyen arabesk bir kültürü benimsemelerine ilişkindir. Gerçekten de böylesi bir arabesk kültürü, öte yandan babasından edindiği rol modeli ile pekiştirerek Denizli toplumsal yaşamına eklemlemeye çalışan göçmen çocuk yeni bir sokak kültürünün işlevsel kurucu öznesi haline gelir.

Data analysis of this study depended upon application of deep interviews as a qualitative research method with representatives of seven actors of Denizli and data were evaluated in two main categories as comparative analysis of the frequencies of codes and the statements of participants. In this sense, one of the meaningful findings of this study is about the adoption tendencies of arabesque culture of immigrant children that synthesized both rural and city culture in it in order to reach the level of native children in life struggle. Actually, immigrant children who try to combine such an arabesque culture with Denizli societal life by intensifying role model of his/her father have become the functional founder of a new street culture.