Cyberspace as a locus for urban collective memory

Abstract

However salient the concept of cyberspace is, this study is an exploration of the relationship of people with their places. With a socio-spatial approach, this work sets forth a theoretical plexus between collective memory, cyberspace and urban space. This construction intrinsically relies on a conflation of associations and dynamics of memory, technology and place. Accordingly, the study explores analogies between cyberspace and memory, and between cyberspace and urban space. Merging qualities of the given concepts reveal that the cyberspace presents contemporary formations both of memory and of place. In the light of this premise, the study argues that cyberspace potentially constitutes an external urban collective memory and that it should be utilized to invent cyberplaces in this context. To understand the extent to which such potential is realized, a sample of the websites of existing location-based digital storytelling or oral history projects are investigated. To illustrate the means of projecting a cyberplace as a locus of urban collective memory, a model is established and a pilot website is created. Depending on the theoretical construction and the following propositions, a guideline for possible future implementations is generated. The intention is to bring cyberspace the indispensible component of contemporary everyday life to the light as a media that can be used to strengthen peoples relationship with cities rather than submitting our thought to the unavailing dystopia of digital culture.

Her ne kadar öncelikle göze çarpan siberalan kavramı olsa da, bu çalışma, insanlarin yerleriyle olan ilişkilerine dair bir incelemedir. Sosyo-mekansal bir yaklaşım ile, bu çalışma, kollektif bellek, siberalan ve kentsel alan arasında kavramsal bir örgü ortaya koyar. Bu kurgu, tabiatı gereği, bellek, teknoloji ve yer ilişkileri ve dinamiklerinin örtüşmesine dayanır. Buna bağlı olarak, bu çalışma, siberalanın bellek ve kentsel alan ile benzeşimlerini inceler. Bahsedilen kavramların örtüşen özellikleri, siberalanın hem bellek hem de kentsel alanın yeni biçimlenmelerini sergilediğini gösterir. Bu önermenin ışığında, çalışma, siberalanın, potansiyel olarak harici bir kentsel kollektif bellek oluşturduğunu, ve bu bağlamda siberyerler oluşturacak şekilde değerlendirilmesi gerektiğini savunur. Böyle bir potansiyelin ne derecede gerçekleştiğini anlamak üzere, varolan konum tabanlı dijital hikaye anlatımı ve sözlü tarih projelerinin internet siteleri incelenmiştir. Kentsel kollektif belleğin yeri olarak bir siberalan yaratılmasının yöntemlerini örneklemek üzere, bir model ortaya konulmuş, ve pilot bir internet sitesi oluşturulmuştur. Kavramsal kurguya ve takip eden tartışmalara dayanarak, gelecekteki muhtemel uygulamalar için bir kılavuz oluşturulmuştur. Burada amaç, düşüncelerimizi dijital kültüre dair yararsız distopyalara teslim etmek yerine, çağdaş günlük yaşamın vazgeçilmez bir unsuru olan siberalanın, insanların kentlerle ilişkilerini güçlendirmek için kullanılabilecek bir iletişim aracı olduğunu ortaya koymaktır.