| Görüşme Özeti | 27 Aralık 1939'da doğan Adil Sarumsak, Sahaflar Çarşısı'na ilk olarak 1955'de talebeyken gelir. O yıldan itibaren müşteri olarak devamlı çarşıya gider gelir. 1980'de buradan bir dükkan alır. 1992 yılında daha üye bile değilken Sahaflar Çarşısı Derneği'ne başkan olarak seçilir. Sarumsak, sahafın esasen ne demek olduğunu açıklar. Sahaflığın ve Sahaflar Çarşısı'nın tarihinden bahseder, Hakkaklar hakkında bilgi verir. 1950'deki Sahaflar Çarşısı yangının tarihinden, çıkış sebebinden bahseder ve yangınla yok olan dükkanları anlatır. Yangın sonrası çarşı İstanbul Valisi ve Belediye Reisi Fahrettin Kerim Gökay'ın yardımıyla yeniden yapılır. Belediye dükkanları cüzi olarak esnafa kiralar. Bedrettin Dalan döneminde bu kira artırılınca problem çıkar. Bir süre sonra Sarumsak'ın da çabalarıyla Vakıflar Genel Müdürlüğü ile anlaşma sağlanır. Sarumsak, eski üniversite hocaları ve şimdiki hocalar arasındaki farklardan bahseder. Sahhaf şeyhlerinin özellikleri anlatır, eski hattatlar hakkında bilgiler verir. Kitapların sahaflara, sahaflardan da okuyucuya ulaştırma sürecini anlatır. Çarşıya hurdacılar da kitap getirir. Sarumsak, çarşının tamiri için birtakım faaliyetlerde bulunur, Kalkınma Ajansı'nın desteğiyle çarşı yenilenecek iken, belediye araya girer ve proje yarım kalır. Küllük denen yerden bahseder. Sarumsak, Muzaffer Ozak'ın Arapça kitap sattığı için hapis yattığını söyler ve sosyalist kitapların hiç çarşıya girmediğini ekler. Çarşının delisi, velisi ve kedileri meşhurdur. Sarumsak, Çarşı Derneğinin bastırdığı kitapla ilgili görüşlerini söyler. Üniversite kampüsü dağıldıktan sonra sahaflarda iş düşer, Bilgisayar ve internet de kitaba darbe vurur. Sarumsak, çarşının sahafları İsmail Akçay, İbrahim Manav ve Halil Bingöl'den bahseder. Usta-çırak ilişkisinin bitmediği görüşünü dile getirir. Kırımlı Hasan Efendi'nin mezar taşı yüzünden mahkemelik olmasını detaylarıyla anlatır. | tr_TR |
